فناوری نانو

به طور کلی فناوری نانو عبارت از کاربرد ذرات در ابعاد نانومتر است. نانوتکنولوژی، توانمندی تولید مواد ابزارها و سیستم های جدید با در دست گرفتن کنترل در سطوح مولکولی و اتمی و استفاده از خواصی است که در آن سطوح ظاهر می شود. نانوپزشکی حوزه کاربرد نظریه ها، دستگاهها و ادوات مقیاس نانو و نانو ساختارهای ویژه به منظور تشخیص،  پیشگیری ویا درمان بیماریها از طریق آشکارسازی، ترمیم و بازسازی بافت های زیستی آسیب دیده درسطح مولکولی است . هدف فناوری نانو در پزشکی ارائه امکانات آسیب شناسی و درمان آنهادر مقیاس های بنیادی یعنی مولکولی و یا حتی ریز مولکولی است (۱).

نانوادوات، امکان شناسایی و تصویربرداری از تومورهای سرطانی بسیار کوچک (دربرگیرنده صدهزارسلول سرطانی شده) را فراهم می آورند. ادوات فعلی از این قدرت تشخیص برخوردار نبوده و تومورهای سرطانی که با این ادوات قابل شناسایی هستند، عموما باید حامل چندین میلیارد سلول سرطانی بوده و در مراحل بحرانی قرار داشته باشند. نانو فناوری گنجینه ای از ابزار را برای تدوین روش های بهینه برای تومورهای کوچک از طریق تصویربرداری آماده خواهد کرد. نانو ادوات پزشکی قادرند وظایف بسیار پیچیده ای را در داخل بافت های زیستی انجام دهند که از عهده ادوات معمولی که در مقیاس بزرگتر ساخته شده اند خارج است. به عنوان مثال ادوات پزشکی کوچکتر از ۵۰ نانو متر می توانند از جداره رگ های خونی عبور کنند. در نتیجه نانوادوات می توانند با مولکول هایی که بر روی سطح یا داخل سطح وجود دارند بر هم کنش داشته باشند به طوری که این برهم کنش باعث تغییر رفتار و خواص مولکول ها نشوند. اندازه نانوذرات معمولا از اندازه سلول های انسانی و اجزائ درون سلول ها مانند میتوکندری ها کوچکتر است. قطر سلول ها در بازه ۱۰۰۰۰-۲۰۰۰۰ نانو متر است در صورتیکه نانو ذرات در اندازه مولکولهایی مانند آنزیم ها می باشند (۲).