آزمایش اول
جزوه آزمایشگاه شیمی تجزیه ۱ : تهیه محلول ها
نام آزمایش : تهیه ی محلول ها
مواد و ابزار لازم : 100 میلی لیتر اسید سولفوریک 0.1 نرمال ، 100 میلی لیتر سدیم بورات 0.1 مولار ، 100 میلی لیتر بافر آمونیاکال 0.1 مولار با 9/8pH= ، پی پت های میکرو ، بالن ژوژه 100 میلی لیتری ، پی پت فیلر یا پوآر و شیشه محلول درب دار ، سولفوریک اسید ، سدیم بورات ، آمونیوم کلرید ، آمونیاک و آب مقطر .
هدف : هدف این جلسه آشنایی کلی با تهیه ی محلول ها و مواد شیمیایی موجود در آزمایشگاه می باشد . همچنین آشنایی با برخی از مفاهیم نظیر غلظت نیز در این جلسه حاصل شد .
نتیجه : در انتها سه محلول ذکر شده تهیه و در شیشه ی محلول درب دار ذخیره شدند . این محلول ها در جلسه ی بعدی تیتر می شوند .
تهیه و تنظیم : احسان باحجب – هادی نایبی
آزمایشگاه تجزیه (1)
تئوری
مقدمه ای بر شیمی تجزیه :
هدف یک تجزیه ی شیمیایی ، فراهم نمودن اطلاعاتی درباره ی ترکیب نمونه ای از یک ماده است . در بعضی موارد اطلاعات کیفی در مورد حضور یا عدم حضور یک یا چند جزء در نمونه کافی است ، در مواردی دیگر اطلاعات کمی مورد نظر است . بدون در نظر گرفتن هدف نهایی ، اطلاعات مورد نیاز در انتها توسط اندازه گیری یکی از خواص فیزیکی بدست می آیند که این خاصیت به طور مشخص به جزء یا اجزای سازنده ی مورد نظر مربوط است .
کیفی
تجزیه
خشک
کمی
دستگاهی
تر حجم سنجی
غیر دستگاهی
وزن سنجی
در مسیر تجزیه ی یک ترکیب ابتدا با تجزیه ی کیفی و سپس با تجزیه ی کمٌی به میزان جزء شناسایی شده پی می برند. روش های متعددی برای روند تجزیه ی کمٌی وجود دارند که در دو دسته ی عمده ی روش های خشک و روش های تر قرار می گیرند .
در روش های خشک مقدار آنالیت بطور مستقیم بدست می آید و این روش بر پایه ی مقایسه می باشد و نتایج آن بطور نسبی بدست می آیند ، به این دلیل اعتبار کمتری دارند . ولی در روش های تر ، همانطور که از نام آن بر می آید ، آنالیت ابتدا به صورت محلول در می آید و سپس با روش هایی مقدار آنالیت به طور غیر مستقیم بدست می آید .
اصولاً توسعه و تغییر پایدار در فنون و روش های تجزیه وجود دارد ؛ طراحی دستگاه های بهتر و فهم کامل مکانیسم فرآیند های تجزیه ای ، موجب بهبود پایدار حساسیت ، دقت و صحت روش های تجزیه ای می شوند . چنین تغییراتی به انجام تجزیه های اقتصادی تر کمک می کند که غالباً به حذف مراحل جداسازی وقت گیر می انجامد . باید توجه داشت که اگر چه روش های جدید تیتراسیون مانند ، کربوسکوپی ، Pressuremetris ، روش های اکسایش – کاهش و استفاده از الکترود حساس فلوئورید ابداع شده اند ، هنوز از روش های تجزیه ی وزنی و حجمی برای آزمایش های عادی استفاده می شود.
خودکار سازی روش های تجزیه ای در برخی موارد با استفاده از ربات های آزمایشگاهی ، اهمیت روزافزونی پیدا کرده است . چنین شیوه ای ، انجام یک سری تجزیه ها را با سرعت ، دقت و کارایی بهتر امکان پذیر می سازد . میکروکامپیوتر ها با قابلیت شگفت انگیز نگه داری داده و بسته ها نرم افزار گرافیکی بطور قابل ملاحظه ای موجبات جمع آوری ، نگه داری، پردازش ، تقویت و تفسیر داده های تجزیه ای را فراهم می آورند.
یکی از مسائل مهم در روش های تر ، روش های وزنی و روش های حجمی ، انحلال آنالیت و تهیه ی محلول های آزمایشگاهی می باشد . بیشتر تجزیه ها بر روی محلول حاصل از نمونه ها انجام می شود . در حالت ایده آل ، حلال باید تمامی نمونه (نه فقط آنالیت) را به سرعت و به طور کامل حل کند . شرایط هم باید تا حد امکان ملایم باشد تا مانع از اتلاف آنالیت شود . متأسفانه بسیاری از مواد مورد تجزیه در حلال های معمولی نا محلولند . بسپار های با جرم زیاد ، سیلیکات ها و نسوج حیوانی از این قبیل هستند . در چنین مواردی تبدیل آنالیت به حالت محلول می تواند یک امر دشوار و وقت گیر باشد .


دیدگاه ها
هیچ دیدگاهی هنوز نوشته نشده