سلاح های غیر کشنده ( NLW )

سلاح های غیر کشنده ( NLW ^[۱]) : معرفی ، کاربرد ها و پیشرفت های جدید

سلاح های غیر کشنده ( NLW ) : نیروی انتظامی آمریکا یک سلاح جدید طراحی نموده است که به طور خاص فرد مورد نظر را نمی کشد. این سلاح می تواند در مواقعی که شما از سه سلاح گاز فلفل ( کور کردن موقت ) ، تاباند`ن لیزر به چشم برای و یا تفنگ بی حس کننده نمی توانید استفاده نمایید ، مورد استفاده قرار می گیرد و آمار کشتار توسط نیروی پلیس را به شدت کاهش می دهد. در واقع این سلاح ، شروعی نو به دنیای اسلحه های غیر کشنده و یا حداقل کمتر کشنده می باشد زیرا در هر درگیری بین پلیس و مجرمان ( نه لزوما مجرمان) هیچ ضمانتی برای جلوگیری از کشتن وجود ندارد و این مخصوصا در بین افراد با سنین پایین با هیجان بالا ، بیشتر می باشد. وزارت دفاع ایالات متحده به شکل روز افزونی به سلاح های غیر کشنده (NLW) رو آورده است، که آنها را به عنوان سلاح هایی تعریف می کند که به شکلی خاص طراحی شده ، میزان کشندگی آن پایین بوده و آسیب جدی و دایمی به افراد و خسارت ناخواسته به اموال و محیط وارد نمیکنند. البته اسلحه های غیر کشنده جدید نیستند. آمریکایی ها مدتهاست که از برخی از این سلاح ها نظیر گلوله های لاستیکی یا اسلحه های فلج کننده استفاده می کنند. گلوله های لاستیکی به گلوله هایی اطلاق می شود که یا تماما از لاستیک ساخته شده اند یا پوشش لاستیکی دارند. اما از آنجا که این گلوله ها کمانه کرده و به افراد دیگری اصابت می کنند، مدت هاست که دیگر از آنها استفاده نمی شود. این گلوله ها در موارد نادر می توانند کشنده باشند. پرسنل ارتش آمریکا از اسلحه های فلج کننده نیز استفاده می کنند. تیزر اینترنشنال، کارخانه بزرگ تولید کننده سلاح های فلج کننده در کنفرانس مطبوعاتی جوئن ۲۰۰۵ گزارش داد که حدود ۱٫۴ میلیون سلاح تیزر به منظور استفاده ارتش آمریکا به این کارخانه سفارش داده شده است. تیزر ها نیروی الکتریسیته ای معادل ۵۰۰۰۰ واحد در فاصله ۱۵ تا ۲۵ متری بدن آزاد می کنند که شوک حاصله از آن می تواند هدف را برای مدت ۵ ثانیه فلج کند. آن جا که زمان تعیین شده کافی نباشد مرتبا به هدف شلیک می شود.

طبق جدیدترین آمار، بیش از ۷۰۰۰ ایستگاه پلیس در آمریکا از تیزر استفاده می کنند. مدت هاست بحث و جدل در مورد میزان مرگبار بودن این سلاح ها ادامه دارد. این سلاح ها باعث موارد متعددی حوادث مرگبار شده اند، اما ظاهرا هیچ گاه به عنوان دلیل اصلی مرگ شناخته نشده اند. طبق گزارش هفته نامه اکونومیست، تیزر اینترنشنال معتقد است که «این سلاح ها تنها به نسبت یک به پانزده به فرد صدمه می زنند.» ها همانند دیگر بمب های آمریکایی مانند بمب «کی من» (که ارتش آمریکا در سال ۱۹۴۵ ایده آن را ارایه کرد و قرار بود عوارض باد شکم میان سربازان دشمن ایجاد کند) و بمب همجنس باز (gay bomb) که با استفاده از فرومون ساخته می شود (که در سال ۱۹۹۴ پیشنهاد آن داده شد و امیال جنسی سربازان دشمن را افزایش می داد)عجیب و غریب هستند و از این رو همواره نظر مطبوعات را به خود جلب می کنند. رسانه ها در مورد هر دوی این بمب ها بحث کرده و آنها را به مسخره گرفتند، گرچه هیچ کدام ساخته نشدند. برخی از جدید ترین NLW ها نیز بسیار عجیب هستند. برای مثال وسیله آکوستیکی با دامنه طولانی ((LRAD نوعی بلندگوی جیغ زن است که قادر به تولید صدایی با قدرت۱۵۰ دسی بل می باشد. اگر فرد مدت زمان زیادی در معرض این صدا قرار گیرد برای همیشه از نعمت شنیدن محروم می شود. اما حامیان این تکنولوژی معتقدند که افراد با قرار گرفتن حتی مدت کوتاهی در معرض چنین صدایی فرار ، فرار می کنند. از این سیستم هم اکنون در عراق استفاده می گردد. اسراییل هم از اسلحه مشابهی به نام جیغ معروف استفاده کرده است که صدای زیر گوش خراشی تولید می کند.

 

NLW جدیدی که در حال ساخت است و برای اولین بار هم در عراق از آن استفاده شد، سیستم ممانعتی فعال یا یک تراز موجِ میلی متری است. این دستگاه نظیر اجاق مایکرویو در تماس با رطوبت تولید حرارت می کند. زمانی که این سلاح به سمت فردی هدف گیری شود، پوست فرد گرم شده و به تدریج داغ تر و داغ تر می شود تا آنکه درجه حرارت آن به ۱۳۰ درجه فارنهایت می رسد، که گرچه کشنده نیست، اما بسیار درد آور است. این اسلحه نیز مانند LRAD سبب میگردد تا جمعیت پا به فرار گذارده و پراکنده شوند.

بخش عمده ای از انتقاداتی که متوجهNLW است، به این احتمال مربوط می شود که ممکن است سربازان با این فکر که این اسلحه ها کشنده نیستند به استفاده بیش از حد از آنها مبادرت کنند.

دیگر منتقدان این امکان را در نظر می گیرند که از این اسلحه ها برای شکنجه استفاده شود.گروه های مدافع حقوق بشر اعلام کرده اند که می توان از LRAD در این راه استفاده کرد.

برخیNLW های جدید در حال ساخت، برخی پیمان های بین المللی را که آمریکا منوط به تعهد به آنهاست نقض می کنند. برای مثال، مجله تایمز گزارشی درباره انجام تحقیقات بر روی یک نوع ژل غیر سمی لغزنده که نمی توان روی آن راه رفت یا رانندگی کرد منتشر نموده است. از این ژل می توان برای جلوگیری از نزدیک شدن دشمن به تاسیسات هسته ای یا دیگر بخشهای امنیتی استفاده کرد که امکان حملات تروریستی به آنها وجود دارد.همچنین این مجله خبر از نقشه های احتمالی باکتری های انرژی داری می دهد که فلزات را خورده و یا سوخت را به مصرف می رسانند. طرح اصلی استفاده از این وسیله برای از کار انداختن وسایل پیشروی دشمن بدون آسیب رساندن به سربازان یا افراد غیرنظامی است.گرچه ممکن است این تسلیحات برای ارتش آمریکا بسیار ارزشمند باشند، اما به نقض تعهدات آمریکا مبنی بر توسعه سلاح های شیمیایی و بیولوژیکی منتهی می گردند. برای مثال طبق معاهده سلاح های شیمیایی سال ۱۹۹۳ـ استفاده از مواد شیمیایی مرگ آور که به حیوانات یا انسان آسیب دایمی وارد آورده یا آن ها را به طور موقت فلج می کند ممنوع شده است. بر این اساس استفاده از ژل ضد راه رفتن ممنوع است. باکتری های انرژی دار نیز معاهده سلاحهای سمی و بیولوژیکی سال ۱۹۷۲ (معاهده ای که دولت آمریکا طبق آن موظف است تا هرگز به طراحی، تولید و ذخیره سلاح های شیمیایی جز برای مقاصد صلح جویانه، دفاعی یا برای پیشگیری از امراض استفاده نکند)را نقض می کند. این بار اولی نیست که این معاهده ها مانع از استفاده سربازان آمریکایی از NLW ها می شود. برای مثال معاهده سلاح های شیمیایی استفاده از عوامل کنترل شورش را که به ایجاد ناراحتی های احساسی در انسان منجر گردیده و تاثیرات فیزیکی ناتوان کننده ای در او ایجاد می کند را ممنوع نموده است. این بدان معناست که حتی استفاده از گاز اشک آور ، که پرسنل پلیس داخلی از آن استفاده می کنند ، ممنوع است. طبق گفته های معاون وزارت دفاع ایالات متحده این موضوع به موقعیتی منجر شده است که در آن نیروهای ما از مجوز تیر اندازی به سوی کسی و حتی کشتن او برخوردارند، اما مجاز به استفاده از عامل کنترل شورش نظیر گاز اشک آور نیستند.

ایالات متحده در جنگ با عراق از اسلحه هایی با هدف گیری دقیق استفاده کرده و به این ترتیب زندگی هزاران غیرنظامی را نجات داده است. طراحی و توسعه NLW های پیشرفته تر بعد دیگری از تعهدات آمریکا به جنگ ستیزی بشر است. همچنان که ایالات متحده درگیر عملیات مختلف نظامی با هدف حفظ و ابقای صلح و نه کشتن دشمن است، ضروری می نماید که برخی از معاهدات منع سلاح های غیر کشنده مورد ارزیابی مجدد قرار گرفته و حتی از نو طراحی گردد.

با عبور از تمامی این موارد ، سلاح کمتر کشنده مشترک است که پلیس استفاده ، تیزر ، مردم را کشته است، هر چند میزان تلفات مورد مناقشه است. سازمان عفو بین الملل می گوید که بیش از ۵۰۰ نفر در ایالات متحده جان سپردند “بعد از اینکه با تیزر یا در زمان بازداشت خود و یا در حالی که در زندان شوکه کرد.” اما تیزر، شرکت، می گوید آمار مرگ و میر به طور مستقیم به تیزر نسبت داده و بیشتر شبیه به ۶۰ است.

معرفی سلاح های غیر کشنده

در زیر به معرفی برخی از انواع سلاح های غیر کشنده می پردازیم :

الف) لیزرها ^[۲]ی با انرژی کم و متوسط: کلمه «لیزر» که اکنون به اسم خاص تبدیل شده، مرکب از حروف اول واژه های انگلیسی به معنای «تقویت نور به وسیله گسیل القایی تابش» ترکیب یافته ست. پرتوهای لیزری، حتی لیزرهای کم انرژی به سبب واگرایی بسیار کم پرتو آن و در نتیجه تمرکز بالای انرژی در واحد سطح، می تواند صدمات کوتاه مدت و یا حتی دائمی به شبکیه چشم و یا تجهیزات حساس اپتیکی / الکترو اپتیکی وارد سازد.

از نخستین سلاح های لیزری غیر کشنده، لیزر با انرژی متوسط «ای.ان / وی.ال. او ـ ۷ استینگ ری» می باشد که توسط شرکت «مارتین ماریتا» برای نیروی زمینی آمریکا ساخته شد. این لیزر ضربانی، قادر به از میان بردن تجهیزات اپتیکی و الکترو اپتیکی تانکها و سایر خودروهای رزمی دشمن می باشد. این لیزر نسبتاً بزرگ بوده و ۶ نمونه از آن ساخته شده و روی نفربرهای زرهی«برادلی» نصب گردید. ۲ دستگاه از آن نیز که پیشتر آماده شده بود برای استفاده در عملیات طوفان صحرا در نظر گرفته شد ولی به سبب مدت کوتاه نبرد زمینی، از آنها در جنگ استفاده نشد. به ظاهر پروژه این لیزر به سبب کمبود بودجه و نیز تکمیل سلاح های جدیدتر و پیشرفته تر لیزر کم انرژی، لغو گردید.

سلاح های لیزر کم انرژی نمونه های ضعیف تر و با توانایی تحرک بیشتر سلاح های لیزری با انرژی متوسط هستند. سلاح های لیزر کم انرژی بر خلاف اغلب لیزرها و از آن میان لیزر انستینگ ری که تک رنگ می باشد ـ چند رنگ هستند و پرتو آنها در ۵ رنگ (سرخ، زرد، سبز، آبی و ماوراء بنفش) نوسان می کند. زیرا شبکیه چشم انسان به این رنگها حساس و در نتیجه بسیار آسیب پذیر است. در نتیجه، این لیزر متناسب با شدت اشعه و میزان نور محیط اطراف می تواند برای کوتاه مدت و برای همیشه افراد را کور کند. در ضمن، این لیزر می تواند به سیستم های اپتیکی / الکترو اپتیکی مورد استفاده برای «نظارت، ردگیری و تعقیب هدف»، تجهیزات دید شبانه و فاصله یاب لیزری صدمه وارد سازد. حفاظت علیه آن نیز دشوار و پرهزینه می باشد. زیرا بر خلاف لیزرهای تک رنگ متعارف که دفاع علیه آنها با استفاده از فیلترهای ساده که رنگ خاصی را جذب می کنند، امکان پذیر است؛ در این لیزرها، به سبب تغییر رنگ پرتو لیزر، باید از فیلترهایی که این طیف وسیع را جذب می کنند، استفاده شود. با استفاده از فیلترهای عادی، در عمل امکان دید از بین می رود. استفاده از فیلترهای ویژه نیز به سبب حجم و قیمت زیاد آنها و نیز به دلیل اینکه تنها توسط تعداد انگشت شماری از شرکتهای بسیار پیشرفته تولید می شود، برای بسیاری از افراد و یا حتی کشورها، غیر ممکن است.

یکی از جدید ترین لیزرهای غیر کشنده ۱۵۵۰nm NLW LASER می باشد که توسط شرکت eblana photonics ساخته می شود . در زیر به معرفی برخی از ویژگی های آن می پردازیم :

شکل ۱ : جدید ترین لیزهای غیر کشنده ۱۵۵۰nm NLW LASER تولیدی شرکت eblana photonics

شکل ۲ : فرکانس کاری در ۱۰۰ میلی آمپر لیزر غیر کشنده ۱۵۵۰nm NLW LASER

شکل ۳ : نیروی خروجی لیزر غیر کشنده ۱۵۵۰nm NLW LASER

شکل ۴ : پارامتر های مرتبط با لیزر غیر کشنده ۱۵۵۰nm NLW LASER

شکل ۵ : مدار مرتبط با لیزر غیر کشنده ۱۵۵۰nm NLW LASER

سلاح های لیزر کم انرژی کنونی، آن اندازه کوچکند که می توان آنها را در زیر لوله تفنگ نصب نمود و با استفاده از باطری های که توسط نفر حمل می شود، انرژی آنها را تأمین کرد. برای انجام عملیات پیوسته و طولانی، می توان آنها را با استفاده از سیم به منابع تولید نیرو در خودرو و یا سایر وسایل وصل نمود.

ب) مهمات اپتیکی (منورهای کور کننده): منورهای کور کننده، مهمات ویژه ای هستند که نوری با شدت روشنایی اشعه لیزر تولید می کنند و صدماتی مشابه را به شبکیه چشم و یا تجهیزات اپتیکی وارد می سازند. تأثیر آن روی انسان، مشابه موردی است که فردی از اتاقی کاملاً تاریک خارج شده و در زیر نور شدید و مستقیم خورشید قرار گیرد و تلاش کند که اطراف خود را ببیند. دو نوع از این مهمات وجود دارد. یک نوع از آنها به تمام جهات پرتو افشانی می کند و نوع دوم فقط به یک سو پرتو می افشاند.

شیوه کار مهمات همه سویه این گونه است که ماده منفجره، گازهای سنگین بی اثر (نئون، آرگون و یا گزنون) را به سختی متراکم و تا چندین هزار درجه داغ می کند. پلاسمای بسیار داغ حاصله شروع به پرتو افشانی خیلی شدید در طیفی بسیار گسترده، از امواج ماوراء بنفش تا مادون قرمز می نماید.

پرتو افشان های یکسویه، همانطور که از نام آنها پیداست، تنها به یک سمت پرتوافشانی می کنند و در واقع لیزرهایی یکبار مصرف با پرتو لحظه ای هستند. ساختمان این پرتو افشان ها با منورهای همه سویه متفاوت بوده و در واقع، شباهت زیادی به مهمات زره شکاف با خرج گود دارند. ساختمان آنها نیز مانند مهمات با خرج گود، در بر گیرنده یک ماده منفجره بسیار قوی با حفره ای قیفی شکل در یک سمت آن است. در این قیف ما یک میله پرتو تاب وجود داشته و باقی فضای آن توسط یک گاز سنگین بی اثر مانند گازای مورد استفاده در پرتو افشان های همه سویه پرشده است. انفجار ماده منفجره باعث پرتو افشانی گاز شده و این پرتوها باعث ایجاد پرتو شدید و کم دوام لیزر به وسیله میله پرتو تاب می شوند. طول موج اشعه منتشره نیز متناسب با طول میله پرتو تاب است.

این مهمات را می توان به وسیله هواپیما، توپخانه، خمپاره انداز و حتی به شکل دستی پرتاب نمود و به طور عمده علیه هدفهای خارج از خط دید واقع در مناطق شهری و یا کوهستانی، یعنی نقاطی که سلاح های لیزری به سبب مخوانع، مؤثر نیستند، کاربرد دارند.

این نوع مهمات از سالهای پیش نیز وجود داشته و از نارنجک های کور کننده، تقریباً در تمامی عملیات نجات گروگانها به وسیله یگانهای ویژه غربی استفاده شده است. در ضمن، گزارش شده که نیروهای شوروی سابق از نمونه های بسیار قوی این سلاح در افغانستان استفاده کرده اند. پزشکان اعلام کرده اند که سکنه چندین روستای افغانستان، در حین عملیات تهاجمی شوروی، متحمل کوری با شدت های مختلف حاصل از صدمه وارده به شبکیه چشمشان، به سبب استفاده از مهمات اپتیکی و یا پرتوهای لیزری، گردیده اند.

اکنون، تعدادی از جمهوری های تازه استقلال یافته شوروی سابق، زرادخانه هایی از این سلاح را دارند و گسترش آنها در میان سایر کشورها می تواند انحصار غرب را در هم شکسته و موجب از دست رفتن کنترل آنها، باشد.

ج) مولد پالس الکترو مغناطیسی: این مولدها، به عنوان یکی از مهمترین طرح ها در میان یک دو جین از طرح های تحقیقاتی پیشرفته در زمینه سلاح های غیر کشنده به شمار می روند. در این مورد، هدف، تکمیل وسایل کوچکی است که بتوان آنها را به وسیله هواپیما و یا موشکهای کروز حمل نموده و برای از کار انداختن هر وسیله، اعم از کامیون، کشتی، هواپیما، موشک و غیره، با تولید امواج پر قدرت الکترومغناطیسی از آنها استفاده کرد.

آزمایشهای مقدماتی این سلاح ها در اوایل سال ۱۹۹۳ انجام شد. با اینکه به گفته مقامات پنتاگون این آزمایش ها نشان دهنده مشکلاتی بود، با وجود این، بنا به اظهار یکی از اعضای غیر نظامی فعال در این پروژه، این آزمایش سبب شد تا صدمات ناخواسته ای به سیستم احتراق و تجهیزات اتومبیل های شخصی که در ۳۰۰ متری محل آزمایش قرار داشتند، وارد شود. اتومبیل ها جزیی از آزمایش نبودند ولی تأثیرات سلاح بر آنها دقیقاً همان چیزی بود که آزمایشگران در پی آن هستند.

نوعی از این سلاح، که توسط آزمایشگاه ملی لس آلاموس تکمیل شده، در بر گیرنده یک پیچ است که در اطراف یک استوانه مسی پر از مواد منفجره قرار دارد. مجموعه ای از خازن ها نیز وجود دارند که جریان اولیه ای به شدت صدها هزار آمپر ـ برای ایجاد میدان مغناطیسی فوق العاده شدید ما بین سیم پیچ و استوانه ـ به مدت بسیار کوتاهی ایجاد می کنند. به محض ایجاد میدان مغناطیسی، ماده منفجره عمل نموده و میدان مغناطیسی را به شدت فشرده می نماید و در نتیجه یک پالس بسیار کوتاه مدت ولی پر قدرت الکترو مغناطیسی ایجاد می شود. نوع دیگری از این سلاح توسط نیروی هوایی آمریکا تکمیل شده و فرق آن با نمونه پیشین در آن است که مواد منفجره در اطراف سیم پیج قرار گرفته اند.

طی آزمایشهای انجام شده، وسیله ساخت آزمایشگاه لس آلاموس با ۱۰ فوت (۳ متر) طول و ۲ فوت (۶۰ سانتیمتر) عرض، پالسی به شدت ۱۲ تا ۱۶ میلیون آمپر در زمانی به طول ۴۰۰ نانو ثانیه (۴۰۰ میلیاردم ثانیه) ایجاد کرد. توان مؤثر ۴ تریلیون وات (۴ میلیون مگاوات) ساعت این سلاح از کل انرژی برق تولید شده در سراسر سیاره زمین در طول همین مدت (۴۰۰ نانو ثانیه) بیشتر بود.

برای تمرکز انرژی این سلاح روی هدف، نیروی هوایی، یک آنتن با تکنولوژی متوسط را که مانند آیینه انعکاسی در پشت لامپ چراغ قوه عمل می نماید و پالس را در یک زاویه ۳۰ درجه منتشر می کند، به کار گرفت.

مطالعه در این باره برای تکمیل مدل کوچکی از آن، برای حمل توسط موشکهای کروز، در دست انجام است.

د) ریز موج (میکروویو)های پر انرژی: ریز موج ها، امواج رادیویی با طول موج بسیار کوتاه هستند که به سادگی قادر به عبور از هوا بوده و می توانند سیستم های الکترونیکی محافظت نشده را نابود کنند. امواج پر قدرت میکروویو از راه روزنه ها و آنتن ها قادر به نفوذ به درون محفظه تجهیزات الکترونیکی و از کار انداختن آنها هستند. پالس های میکروویو باعث القای جریان شدید برق و ایجاد حرارت زیاد می شود که به سوختن فیوز و ذوب شدن مدارهای الکترونیک منجر می شود. در صحنه عملیات، این سلاح مانند اجاق میکروویو عمل می کند. پرتو آن می تواند از راه آنتن ها و روزنه ها به درون بخش های آسیب پذیر هواپیما و یا موشک نفوذ کرده و تجهیزات الکترونیکی، سیستم های کنترل پرواز، موتور، ناوبری، مخابرات و یا کنترل سلاح ها را نابود نماید.

گزارش شده که دولت آمریکا هزینه تحقیقات در این زمینه را، هم برای مقاصد آفندی و هم مقاصد پدافندی تأمین کرده است که طیف گسترده از موارد استفاده، از سیستم های پدافند نقطه ای ضد موشکی محمول ناو تا نمونه های رزمگاهی قابل استفاده علیه هواپیماها، خودروها، تجهیزات مخابراتی و استفاده علیه ماهواره ها را در بر می گیرد. در ضمن، این سلاح کاربردهای اجتماعی گسترده هایی برای عملیات نیروهای ویژه دارد.

از مشکلات عمده در راه تکمیل یک سلاح میکرو ویو کار آمد قابل استفاده، می توان از انرژی فراوان مورد نیاز، بزرگ بودن منبع نیرو و نیز زاویه تفرق زیاد آن، نام برد که احتمال استفاده از آن را علیه هدفهای واقع در فاصله های دور، بسیار دشوار می کند.

هـ)اصوات کم تواتر: از مدتها پیش این نکته که اصوات با فرکانس بسیار کم (پایین تر از حد شنوایی انسان) و در محدوده فرکانس امواج مغزی (در حدود ۱۶ هرتز) موجب بروز ناراحتی های شدید و حتی تهوع و بیهوشی در افراد می گردد، شناخته شده بود. این اصوات به سادگی قادر به عبور از موانع و نفوذ به درون ساختمانها و خودروها هستند. از این اصوات، می توان برای نجات گروگانها، کنترل تظاهرات، سرکوب شورش و نیز برای انجام عملیات روانی استفاده کرد.

حداقل دو روش برای تولید این امواج وجود دارد. در نخستین روش، از مولدهای موج و آمپلی فایرهای قوی استفاده می شود که هیچ یک از آنها ـ بر طبق گزارشات موجود ـ تکمیل نشده اند. در روش دوم با استفاده از پیستون و یا موج انفجاری، هوای فشرده به درون لوله های تولید اصوات کم تواتر رانده می شود.

بنا به گزارش های موجود، سلاح اصوات کم تواتر ـ با وجود امکانات بالقوه جالب آن ـ توجه کمی را به خود جلب کرده است. به نظر می رسد که مهم ترین دلیل این امر، مسئله دشواری بسیار زیاد متمرکز کردن این اصوات روی هدف و نیز دشواری های محافظت نیروهای خودی، ناظران و افراد عادی از تأثیرات سوء این سلاح، می باشد.

و) مواد ترد کننده فلزات: این مواد، ساختار ملکولی فلزات و آلیاژها را تغییر داده و پیوند اتمی میان آنها را به شدت تضعیف می کنند. آنها معمولاً زلال بوده و پس از مصرف، نشانه ای بر جای نمی گذارند و در عمل می توان از آنها علیه هر فلزی استفاده نمود. این مواد را می توان با استفاده از قلم های نوک نمدی (ماژیک)، با شیوه اسپری و یا با کمک قلم مو به کار برد و انواع تند عمل یا کند عمل آن را با توجه به شرایط، مورد استفاده قرار داد. وارد کاربرد این مواد گسترده بوده و طیف وسیعی از هدفها مانند هواپیماها، کشتی ها، خودروها، قطارها، خطوط راه آهن، پل ها و سازه های فلزی ساختمانها را در بر می گیرد.

این مواد، علاوه بر صدمات مهم فیزیکی، دارای آثار روانی آشکاری نیز هستند. به عنوان مثال می توان وضعیت خلبانی را در نظر آورد که شاهد تأثیر مخرب این مواد، حتی فقط روی یک هواپیما در اسکادرانش باشد. صدمه دیدن حتی فقط یک هواپیما می تواند به سادگی به زمین گیر شدن کل یک اسکادران و یا حتی پایگاه هوایی منجر شود.

از مدتها پیش، این مواد شناخته شده بودند. اطلاعات مربوط به آنها و فرمول این مواد در سطح آزمایشگاه های متالوژی دانشگاه ها و یا تأسیسات پیشرفته، حتی در کشورهای جهان سوم نیز در دسترس است.

ز) مواد فوق خورنده: با اینکه مواد بسیار قوی خورنده ـ از قبیل بازها مانند پراکسید سدیم و پر اکسید پتاسیم (سود سوزآور و پتاس) که اثرات بسیار خورنده ای به ویژه بر مواد آلی دارند و اسیدها مانند فلئورور هیدروژن (اسید فلئوریدریک) که قادر به حل شیشه است و یا مخلوط اسید کلریدریک و اسید نیتریک (تیزاب سلطانی) که می تواند فلزات نجیب مانند طلا و پلاتین را حل کند از مدتها پیش شناخته شده اند، با این حال، به ظاهر نسل جدیدی از مواد فوق خورنده با نام مستعار «C+ » تکمیل شده اند، که از قدرت خورندگی بیشتری نسبت به ترکیبات فوق برخوردارند. این مواد جدید را می توان برای ایمنی در حمل و استفاده، به صورت ترکیبات دوقسمتی تولید نمود که هر یک از آنها به تنهایی بی خطر و در صورت مخلوط شدن تبدیل به یک ماده فوق خورنده می گردد.

از این مواد می توان برای تخریب تایرها، تخت کفش ها و صدمه زدن به اسفالت سطح جاده ها، باند فرودگاه ها، سقف بامها و حتی سیستم های اپتیکی استفاده کرد. این ترکیبات را می توان با شیوه اسپری، مایع، پودر و یا ژل، توسط هواپیما، توپخانه و یا نفر به کار برد. در ترکیب با تکنولوژی ترد کننده فلزات، فوق خورنده ها دارای تأثیرات ویرانگری بر طیف بسیار وسیعی از هدفها، شامل سلاح ها، خودروها، ساختمانها و وسایل می باشند.

ح) مواد ضد حرکت: این مواد در بر گیرنده طیف وسیعی از مواد فوق روان کننده است. آنها سطوح را تا آن اندازه لغزنده می کنند، که حرکت و یا توقف غیر ممکن گردد. هدف مورد نظر برای استفاده از این مواد؛ باندهای پرواز و فرود هواپیما، خیابانها و پیاده روها، خطوط راه آهن، جاده ها و غیره است: یکی از موارد کاربرد بسیار جالب این مواد؛ در سرکوب شورش ها می باشد.

تکنولوژی مواد ضد حرکت امروزه موجود اس؛ هر چند که از آن برای این منظور استفاده نمی شود. چون این مواد در برابر درجه حرارت و شرایط جوی بسیار حساس هستند، باید برای استفاده در هر مورد، به طور ویژه تهیه شود تا تأثیر و کارآیی به حداکثر برسد.

ط)مواد پلیمر: از این مواد می توان علیه سلاح ها، تجهیزات، وسایل و یا تأسیسات استفاده کرد تا با این شیوه، مانع از استفاده از آنها گردید. این مواد را می توان به وسیله هواپیما و یا با گلوله های توپخانه و یا خمپاره، روی هدف پاشید و باعث آلوده ساختن قسمت های داخلی موتورهای جت، سیستم های خنک کننده دستگاه های مولد نیرو، تجهیزات ارتباطی و یا تأسیسات گردید. در ضمن این مواد را می توان به صورت چسب های فوق العاده قوی علیه نفرات به کار برد تا افراد را تقریباً به هر چیزی که آن را لمس کنند، بچسباند.

ی) الیاف ذغالی هادی جریان برق: استفاده از این الیاف در جنگ خلیج فارس موسوم به «طوفان صحرا» نخستین مورد آشکار شده از کاربرد سلاح های غیر کشنده به صورت عملیاتی می باشد. طی این جنگ، الیاف کربنی هادی جریان برق توسط موشکهای کروز علیه تعدادی از نیروگاه ها و پست های توزیع برق در عراق، پرتاب گردیدند. این الیاف که روی این هدفها رها شدند، موجب ایجاد هزاران اتصاد و مدار کوتاه شده و نیروگاه ها را از کار انداختند. پاکسازی این الیاف، به دلیل تعداد بسیار زیادشان، مدتها به طول انجامید و در عمل، این نیروگاه ها، با وجود وارد نشدن آسیب به آنها، تا پایان جنگ وارد مدار برق سراسری عراق نشدند.

ک)ویروس های کامپیوتری: با توجه به استفاده بسیار گسترده از کامپیوتر توسط نیروهای مسلح، وارد آوردن هر گونه صدمه ای به آنها می تواند تأثیر بسیار مخربی داشته باشد. در همین رابطه «پل ولفووتیز»، معاون وزیر دفاع در سیاستگذاری در دولت بوش به ویروسهای کامپیوتری به عنوان سلاح غیر کشنده اشاره کرده است: «اگر شما بتوانید ویروس (میکل آنجلو) را در شبکه کامپیوتری دشمنتان وارد کنید، می تواند تأثیری بسیار مخرب تر از بمب داشته باشد».

در این باره، تکمیل ویروس های کامپیوتری بسیار پیشرفته تری از ویروس «میکل آنجلو» به وسیله دولت آمریکا و یا حتی سایر دولتها، کاملاً محتمل به نظر می رسد. این ویروس ها را می توان به روشهای گوناگون وارد شبکه کامپیوتری دشمن نموده و موجب از کار افتادن آنها شد.

در عین ال، در برخی محافل نظامی آمریکا سخن از قرار دادن ویروس کامپیوتری در حافظه فقط خواندنی (ROM) کامپیوتر سلاح های جدید و پیشرفته آمریکایی، است. برای این که در صورت تمایل آمریکا، برای نمونه قرار گرفتن آنها در اختیار طرف سوم و یا تغییر سیاستهای کشور خریدار، بتوان ویروس را فعال نموده و سلاح ها را ـ که برخی از آنها مانند هواپیما، تانک و یا کشتی تعداد زیادی کامپیوتر دارند که عملکرد آنها را کنترل می نمایندـ از کار انداخت.

ل) مواد آرام کننده: این مواد در بر گیرنده داروهای مسکن و خواب آور هستند که موجب گیج شدن و یا به خواب رفتن افراد تحت تأثیر آنها، می گردند. ماده اصلی در عملی ساختن این تکنولوژی، «دی متیل سولف اکساید» است که موجب افزایش جذب پوستی به میزان ۱۰۰۰ برابر شده و ماده آرام کننده را به سرعت وارد جریان خون می کند. مهمترین موارد کاربرد این مواد در عملیات نجات گروگانها و کنترل شورش می باشند.

تولید سلاح های غیر کشنده هدر دادن بودجه است

گزارش دولت آمریکا نشان می دهد که برنامه تولید سلاح های غیر کشنده بیهوده و تنها هدر دادن سرمایه و بودجه بوده است. به گزارش سرویس بین الملل “جهان” به نقل از فاکس نیوز، دولت آمریکا اخیرا گزارشی را منتشر کرده که در آن عنوان شده است برنامه تولید سلاح های اف. ان ۳۰۳ که غیر کشنده است، بیهوده و چنین اقدامی هدر دادن بودجه بوده است. در ادامه این گزارش آمده است: این گزارش که توسط دفتر حسابرسی دولت و به صورت انتقادی منتشر شده، عنوان می کند که این طرح پنتاگون تاکنون ۳۸۶ میلیون دلار از بودجه را صرف خود کرده است، این در حالی است که تاکنون هیچ نتیجه مفیدی در بر نداشته است. برای مثال درست است که سیستم از کار انداختن قدرت واکنش(اشعه درد) که باعث می شود درد بر روی پوست فرد بدون اثر ماندگار ایجاد شود، به درستی عمل می کند. اما نکته مهم این است که این سیستم باید به مدت ۱۶ ساعت شارژ شود تا بتوان از آن استفاده کرد. همچنین وزن آن معادل ۹ تن است و با وجود ۵۵ میلیون دلار سرمایه گذاری بر روی آن، تاکنون موفقیتی برای تولید آن حاصل نشده است. همچنین سیستم ممانعت سیار نیز نیاز به استفاده از آب فراوان دارد تا به درستی عمل کند. این در حالی است که بسیاری از آزمایشات انجام شده بر روی سلاح های تولید شده، باعث شده است که کارشناسان دیدگاه خود را در مورد لزوم تولید این سلاح ها تغییر دهند.

اخیرا نیز چندین مورد اسلحه ی غیر کشنده طراحی شده که آنها را در شکل زیر مشاهده می نمایید :

 

1. Non-lethal weapon (NLW) ↑

2. “light amplification by stimulated emission of radiation” LASER ↑