مسیر مرسوم برای نانو کاتالیست های فلزی ساپورت شده علی رغم اهمیت تجاری  کاتالیست های دو فلزی (Bimetallic) ، فرمولاسیون کاتالیست به ویژه سایت های فعال کاملا مشخص نیستند. این موضوع بیشتر راجع به کاتالیست های دو فلزی صادق است که عمدتا موجب دشواری هایی در آماده سازی ، توصیف کردن و فعالیت نانو کاتالیست […]

 لیگاند ایزونیکوتینو هیدرازید ایزونیکوتینو هیدرازید [۱] که به عنوان آیزونیازید [۲] نیز شناخته می شود ، یک ترکیب آلی است که جزو اولین داروهایی می باشد که برای جلوگیری و درمان بیماری سل [۳] (بیماری سل هنوز هم یکی از مرگبارترین بیماری ها می باشد که سالانه باعث مرگ ۳ میلیون نفر در سرتاسر جهان […]

بیودیزل : معرفی ، کاربرد و چشم انداز بیودیزل | نیاز روز افزون جهان به منابع جدید انرژی و از طرفی آلودگی ناشی از سوخت­های فسیلی و پایان پذیر بودن آنها از جمله عواملی است که بشر را به تلاش برای دستیابی به سوخت­های جانشین برای این منابع واداشته است. یکی از این سوخت­های جانشین، […]

ترموپلاستیک یا گرمانرم به پلیمرهایی گفته می‌شود که با افزایش دما بدون تغییر شیمیایی ذوب می‌شوند. این پلیمرها را می‌توان به دفعات ذوب و دوباره جامد نمود.
چنین پلیمرهایی در حالت مذاب مانند مایعات جاری می‌شوند و از این لحاظ با پلیمرهای دارای اتصالات عرضی متمایزند. ترموپلاستیک در دمای بیش از دمای انتقال شیشه‌ای ()خود، منعطف هستند. اغلب ترموپلاستیک ها در دمای کمتر از نقطه ذوب خود حاوی مناطق بلورینی هستند که بین نواحی آمورف قرار دارند. نواحی آمورف، ویژگی کشسانی و نواحی بلورین، استحکام و صلبیت را به ماده می‌بخشند. در دمای بیش از نقطه ذوب، نواحی بلورین از بین رفته و گرانروی به شدت کاهش می‌یابد. ترموپلاستیک ها را می‌توان به طور پیوسته در چرخه ذوب/انجماد قرار داد. این ویژگی، ترموپلاستیک را قابل بازیافت می‌سازد.

عبارت ” مواد نانوساختار “یا “نانو مواد” به آن دسته از مواد اطلاق می گردد که دارای ابعاد نانومتری بوده به گونه ای که بر روی خواص فیزیکی یا شیمیایی آنها مؤثر باشند . ویژگی های یک ماده می-تواند به طور معنی داری با اندازه ذرات تغییر پیدا کند. این قضیه در مورد موادی که دارای اندازه ای در حد ۱ تا ۱۰۰ نانومتر می باشند، صادق است. یکی از طبقه بندی های مواد و سیستم های نانو ساختار بر اساس تعداد ابعادی است که در محدوده ی نانومتری قرار می گیرند:

شبکه های کوئوردیناسیونی در جهت پیوند های کووالانسی کوئوردیناسیونی در نظر گرفته می شوند و بسته به جهت گسترش ممکن است یک بعدی، دو بعدی یا سه بعدی باشند. در واقع سازماندهی عناصر بنیادی با هم دیگر می تواند منجر به ایجاد ساختارهای آلی- فلزی در بعدهای متفاوت شوند.

پلیمرهای کوئوردیناسیونی دسته ای از ترکیبات کوئوردیناسیونی می باشند؛ این پلیمرها، مولکولهایی با وزن مولکولی زیادند و از تکرار واحدهای مونومری که توسط پیوند کووالانسی به هم متصل شده اند، بوجود می آیند. پلیمرهای کوئوردیناسیونی، سیستم های نامحدودی هستند که از واحدهای سازنده اولیه شامل لیگاندهای آلی و یونهای فلزی ساخته شده اند، این واحدهای اولیه خود به وسیله پیوندهای کوئوردیناسیونی و سایر پیوندهای ضعیف شیمیایی به هم متصل می شوند (شکل ۱). این پلیمرها را در متون علمی شبکه های فلز-آلی و یا چارچوبهای فلز-آلی نامیده اند

سرب در جدول تناوبی در انتهای گروه چهاردهم قرار گرفته است و دارای ظرفیت‌های ۲+ و ۴+ می باشد. پایداری ترکیب‌های با عدد اکسایش ۴+ عناصر این گروه از کربن به سمت سرب کم می گردد و برعکس پایداری ترکیب‌های با عدد اکسایش ۲+ این عناصر از کربن به سمت سرب افزایش می یابد. از این رو سیلیسیم مونوکسید SiO، ناپایدار و سیلیسیم دی اکسید SiO2، بسیار پایدار است. اما در مورد سرب PbO پایدارتر از PbO2 است.