بررسی سرقت ادبی (plagiarism) با برنامه iThenticate

تعریف سرقت ادبی و مصادیق آن توسط استاد دانشگاه آمریکا ، در قالب پاورپوینت. جهت دانلود کلیک کنید

شرایط ارسال مقاله جهت بررسی با برنامه سرقت ادبی ithunticate

کلینیک تخصصی علوم در راستای اهداف خود اقدام به خرید اشتراک برنامه معروف ithunticate نموده است تا در کنار سایر خدمات ، جهت کمک به دانشجویان با دریافت هزینه اندک (یا رایگان) مقالات را از لحاظ سرقت ادبی بررسی نماید. جهت بررسی مقاله شرایط زیر وجود دارد:

۱- هر فرد مقاله خودشو با هر چند صفحه جهت بررسی از طریق تلگرام به شماره ۰۹۳۶۱۴۹۳۸۷۵ فایل خود را ارسال کند و هزینه هر مقاله مبلغ ۳۰ هزار تومان می باشد که به شماره حساب زیر به نام حسین عابدی واریز می شود:

شماره حساب صادرات :

۰۱۱۳۸۱۳۴۶۳۰۰۱

 

شماره شبا صادرات :

IR520190000000113813463001

 

شماره کارت صادرات :

۶۰۳۷۶۹۷۵۴۹۵۱۶۱۹۰

۲- مقالات پس از دریافت در حداقل زمان با برنامه ithunticate برررسی شده و نتیجه تماما به دانشجو داده میشود و فایل به کلی از باب امانت داری حذف می شود.

۳-امکان ارایه اکانت ithunticate به افراد وجود ندارد ، باید حتما مقاله ارسال شود ، اگر از دانشجویان توان پرداخت این هزینرم نداشتن (صادق باشیم) ، برای اونها رایگان انجام میگیره.

سرقت ادبی (plagiarism) چیست ؟

سرقت ادبی یا سرقت علمی معادل واژه لاتین Plagiarism است که در فارسی بصورت پلیجریزم نیز رواج یافته است. سرقت ادبی بدین گونه تعریف می‌شود که اگر یک فرد، ایده، متن و یا طرحی از هر حوزه‌ای شامل کتب، فیلم، مقالات، نقاشی‌ها، اختراع، عکس، موسیقی، محتوای سایت و… منتصب به فرد دیگری را به نام خود منتشر کند یا بدون ذکر نام صاحب اثر از آن استفاده نماید، سرقت علمی انجام داده است.

تعریف سرقت ادبی

سرقت ادبی می‌تواند تمام یا بخشی از کار را شامل شود. حتی شاید فرد، به‌نوعی آن را تغییر دهد و استفاده کند این کار نیز جزء مصادیق پلیجریزم محسوب می‌شود.

سرقت ادبی خود شامل دو نوع intentional plagiarism یعنی پلیجریزم عمدی و Unintentional plagiarism یعنی پلیجریزم غیرعمدی تقسیم می‌شود.

جالب‌توجه است که برای مثال در بررسی سرقت ادبی مقالات ISI ، حتی استفاده از کارهای قبلی خود نویسنده در مقاله جدیدش نیز باوجود این که سرقت ادبی نیست اما مورد قبول نخواهد بود.

باید توجه کنید که مجلات معتبر پیش از چاپ مقالات، بررسی سرقت ادبی مقاله شما را توسط نرم‌افزار تشخیص سرقت ادبی انجام می‌دهند و بصورت کامل، هرگونه سرقت ادبی در آن مشخص خواهد شد. هدف این مطلب تعریف سرقت ادبی و ذکر انواع آن می‌باشد که می‌توانید در ادامه این مطلب بخوانید.

تاریخچه سرقت ادبی

واژه پلیجریزم در ابتدا توسط فردی به نام «مارکوس والریوس مارتیلیوس» که یک شاعر رومی سده نخست میلادی می‌باشد استفاده شده است. استفاده از این واژه بدین‌صورت رواج یافته که مارکوس به افرادی که شعرهایش را به نام خود ارائه می‌کرده‌اند، لقب Plagiarius یعنی ” غارتگر و فریبکار” داده است.

اما امروزه این مفهوم، در حوزه مقاله‌نویسی اهمیت بسیار زیادی دارد به‌طوری‌که سایت‌های تشخیص سرقت علمی آنلاین، نرم‌افزار تشخیص سرقت ادبی و … برای استفاده‌هایی مانند تشخیص سرقت ادبی پایان‌نامه و … در اختیار دانشگاهیان قرار دارند تا خروجی پژوهش آن‌ها دچار پلیجریزم نباشد.

در ادوار گذشته به علت این که تعداد نویسندگان اندک بوده و افرادی که نوشته‌ها را داوری می‌کرده‌اند نیز کم بوده‌اند پیشگیری از کپی‌برداری کار دشواری نبوده اما کم‌وبیش انجام می‌شده است.

مثلاً نوعی از پلیجریزم در گذشته، سرقت ادبی ایده‌های دوستانی بوده که به سبب اعتماد، آن را در جمعی بازگو می‌کرده‌اند و افراد فریبکاری در آن جمع از آن ایده به نفع خود سوء استفاده می‌کرده‌اند.

این درحالی است که سرعت رشد دانش و تکنولوژی در حوزه‌های مختلف در قرن ۲۰، یک سیر صعودی با شیب بسیار زیادی را تجربه کرده که هزاران دانشجو، استاد و پژوهشگر، روزانه تعداد زیادی ایده و طرح را منتشر می‌کنند.

بعلاوه منابع اطلاعاتی زیاد و موتورهای جستجوگر حرفه‌ای مانند گوگل و یاهو و … و سهولت جابجایی اطلاعات بصورت فایل‌های الکترونیکی عمل کپی‌برداری را نیز بسیار تسهیل کرده‌اند.

در چنین وضعیتی پیگیری اصالت اثر به شیوه سنتی غیرممکن است. بنابراین با روش‌های نوین مانند نرم‌افزار تشخیص سرقت علمی، تا حدودی، بررسی اصالت اثر انجام می‌شود.

هند در حال حاضر رتبه نخست سرقت علمی مقالات را به خود اختصاص داده و متأسفانه باید گفت ایران هم از شهرت بدی در این زمینه برخوردار است.

انواع سرقت ادبی

پلیجریزم دارای مصادیق متفاوتی است. می‌تواند در حوزه‌های ادبیات، هنر، پژوهش‌های دانشگاهی و مدیا باشد که به ترتیب سرقت ادبی، هنری، علمی و رسانه‌ای نامیده شده است.

سرقت علمی از هر نوع آن، مصیبتی برای فعالین آن حوزه به‌حساب می‌آید که باعث می‌شود خالق اثر، استفاده کمتری از کار خویش ببرد و ارزش کار نیز افت کند.

بنابراین چندین روش تشخیص سرقت علمی و سرقت ادبی در اختیار استفاده‌کنندگان قرار داده شده تا خروجی کارشان دچار پلیجریزم نباشد.

بصورت خاص، سرقت ادبی شامل انواع مختلفی است که می‌توان آن‌ها را بدین‌صورت نام برد:

• سرقت ادبی در سبک نگارش

• سرقت ادبی مستقیم (Copy & Paste)

• سرقت ادبی تغییر و تحریف کلمات و ارجاعات (Word Switch)

• سرقت ادبی از نوع تشبیه و یا استعاره (Metaphor)

• سرقت ادبی ایده(Idea)

• سایه نویسی (Ghostwrite)

وقتی‌که فردی به سفارش افراد دیگر و برای آن‌ها نویسندگی کرده و داستان، کتاب، مقاله، گزارش و … بنویسد و درنهایت، اثر خلق شده، به اسم سفارش دهنده ثبت و منتشر شود سایه نویسی رخ داده است.

برای مثال، می‌توان از نویسندگان متن سخنرانی سیاست‌مداران نام برد. در کشورهایی ازجمله ایران، این کار در رابطه با پژوهش‌های دانشگاهی نیز انجام می‌شود.

پیشگیری از سرقت ادبی

توسط مؤسسات، مجلات و سازمان‌های فعال در حوزه‌های علمی و ادبی، برای پیشگیری از سرقت ادبی، اقداماتی انجام شده و راهکارهایی پیاده‌سازی شده که تا حدودی مؤثر بوده‌اند اما بصورت کامل، موفق به این کار نشده‌اند.

ازجمله راهکارهای ممانعت از سرقت علمی می‌توان به سایت تشخیص سرقت ادبی و نرم‌افزار تشخیص سرقت ادبی و … اشاره کرد که توسط مجلات مورد استفاده قرار گرفته و اگر توسط این ابزارها، سرقت علمی تشخیص داده شود، از پذیرش مقاله ممانعت به عمل خواهد آمد.

در دانشگاه‌ها، نیز کمیته انضباطی مسئول رسیدگی به سرقت علمی دانشجویان و استادان است.

مجازات سرقت ادبی

در ایران طبق ماده ۲۳ قانون حمایت حقوق مؤلفان ، هر فرد تمام یا قسمتی از اثر دیگری را که مورد حمایت این قانون است به نام خود یا به نام پدید آورنده بدون اجازه او یا عالماً عامداً به نام شخص دیگری غیر از خود پدید آورنده، نشر یا پخش یا عرضه کند به حبس تأدیبی از شش ماه تا سه سال محکوم خواهد شد.

در برخی از دانشگاه‌ها، که بصورت جدی به این مسئله توجه می‌کنند، درصورتی‌که اساتید و پژوهشگرانی مرتکب سرقت علمی گردند، جدای از این که اعتبار خویش را از دست خواهند داد، مجازات‌هایی از تعلیق تا اخراج نیز در انتظار آن‌ها خواهد بود.

سرقت ادبی در چاپ مقاله

سرقت ادبی، ارزش پژوهش را بسیار کاهش می‌دهد. چنین کاری، به‌عنوان لکه‌ای در کارنامه فرد به‌حساب می‌آید.

همچنین تکرار چنین اقداماتی از طرف افراد مختلف، می‌تواند اعتبار یک مرکز یا دانشگاه و درصورتی‌که زیاد باشد حتی اعتبار پژوهشی یک کشور را تخریب و خدشه‌دار نماید.

بنابراین لازم است که در این زمینه آگاه‌سازی و فرهنگ‌سازی انجام شود. در نگارش مقالات، درصورتی‌که از مقاله فرد دیگری صرفاً بدون تغییر، کپی کنید این کار سرقت ادبی به شمار می‌رود.

درصورتی‌که از مقاله دیگری به‌عنوان مرجع استفاده کرده باشید نیز اگر تشابه متن شما با متن مرجع، توسط نرم‌افزارهای مربوطه و سایت‌های تشخیص سرقت ادبی، بیش از ۵۰ درصد گزارش شود متن شما دارای پلیجریزم خواهد بود .

 

ابزارهای تشخیص سرقت ادبی

بااین‌وجود جدای از علت و نحوه کپی‌برداری، این کار، امری ناخوشایند است. بنابراین استفاده از ابزارهای تشخیص سرقت ادبی برای نویسندگان ضروری است.

برخی سایت ها و نرم‌افزارهای بررسی سرقت ادبی :

• iThenticate

• Turnitin

• WriteCheck

• Grammarly

• Copyleaks

• Plagiarism Check

• Plagiarisma

• DupliChecker

• PlagTracker

• PlagScan

• CopyEscape

• Uni Check

 

نحوه رفع سرقت ادبی

درصورتی‌که از متن یک مقاله یا کتاب به‌عنوان مرجع استفاده می‌کنید به جهت رفع پلیجریزم بهتر است متن را بخوانید و سپس آن را به زبان خود بنویسید و البته باید به مقاله اصلی ارجاع دهید.معمولا برای چاپ مقالات و دوری از سرقت علمی به این فرایند ، پارافریز مقاله گویند.

وقتی متن را به زبان خود می‌نویسید کلمات را با مترادف‌های آن‌ها تعویض کنید به‌طوری‌که معنی جمله خراب نشود و جای اجزای جمله را تغییر دهید تا بدین ترتیب شباهت متن شما با متن مرجع، زیاد نباشد و مصداق سرقت ادبی و سرقت علمی نباشید.

نمونه سرقت ادبی

اگر ایده های فردی را کپی کنید، متن را عوض کنید و یا به سادگی کلمات متن موجود را تغییر دهید، باید منبع صحصح متن را ارائه دهید.

به عنوان مثال متن زیر را در نظر داشته باشید :

The legal system is made up of civil courts, criminal courts and specialty courts such as family law courts and bankruptcy court. Each court has its own jurisdiction, which refers to the cases that the court is allowed to hear. In some instances, a case can only be heard in one type of court. For example, a bankruptcy case must be heard in a bankruptcy court. In other instances, there may be several potential courts with jurisdiction. For example, a federal criminal court and a state criminal court would each have jurisdiction over a crime that is a federal drug offense but that is also an offense on the state level.

اگر کسی کلمات را عوض کرد یا به سادگی تغییر داد، نمونه ی بارز سرقت علمی محسوب می شود.

در متن زیر کلمات جایگزین شده اند و کاملا سرقت ادبی می باشد:

The legal system is comprised of criminal and civil courts and specialty courts like bankruptcy and family law courts. Every one of the courts is vested with its own jurisdiction. Jurisdiction means the types of cases each court is permitted to rule on. Sometimes, only one type of court can hear a particular case. For instance, bankruptcy cases an be ruled on only in bankruptcy court. In other situations, it is possible for more than one court to have jurisdiction. For instance, both a state and federal criminal court could have authority over a criminal case that is illegal under federal and state drug laws.

iThenticate چیست؟

iThenticate یک سرویس حرفه ای تشخیص سرقت ادبی است، که در حال حاضر توسط ناشران علمی و گروه های پژوهشی در سراسر جهان پشتیبانی و استفاده می شود. بطوریکه اطمینان لازم از اصالت مقاله

را قبل از انتشار توسط ژورنال ایجاد می نماید. با کمک این بانک اطلاعاتی می توان گزارش دقیق درصد سرقت ادبی با ارایه مستندات کامل از منبعی که کپی برداری صورت گرفته است را مشخص کرد. در حال

حاضر کلیه ژورنالهای پایگاههای IEEE، Wiley ، Nature، Springer،Elsevier و… از این سرویس استفاده می کنند و مقالاتی که برای این ژورنالها ارسال میشود قبل از ارسال به چرخه داوری از نظر سرقت

ادبی و همپوشانی توسط این سرویس چک می شود و اگر مقاله دارای سرقت ادبی و همپوشانی باشد، مقاله ریجکت خواهد شد. پس بهتر است، پژوهشگران محترم قبل از ارسال مقاله به ژورنالها حتما مقاله خود

را با این سرویس چک کنند تا اگر دارای سرقت ادبی یا همپوشانی باشد آن را اصلاح کنند.

iThenticate به محققان کمک می کند تا مقاله خود را با بیش از ۶۰ میلیارد صفحات وب و  ۱۰۵ میلیون آیتم های محتوایی، از جمله ۴۹ میلیون اثر منتشر شده از انتشارات علمی که عضو Cross Checkهستند

،از سوء رفتار درمورد سرقت ادبی جلوگیری کنند.

یکی از دانشجویان با ما تماس گرفت و اعلام کرد یک مقاله که کار جدید و تازه ای است آماده کرده و به چندین ژورنال معتبر ارسال کرده اما همه آن ژورنالها مقاله ایشان را ریجکت می کنند. این دانشجو مقاله

خود را جهت چک کردن از نظر سرقت ادبی (پلاجیاریزم) و همپوشانی به سایت ما ارسال کرد. ما مقاله را در سایت iThenticate.com مورد بررسی قرار داده و بعد از چند دقیقه میزان کپی بودن و شباهت های

جملات و پاراگرافهای مقاله با سایر مقالات قبلا منتشرشده و صفحات وب مشخص شد. مقاله این دانشجو در قسمت مقدمه و بعضی قسمت های دیگر با چندین مقاله تشابه داشت و قوانین کپی رایت را نقض کرده

و درصد سرقت ادبی مقاله ایشان مشابهت بالایی داشت. گزارش کامل به این دانشجو تقدیم شد در گزارش تمام جملات مشابه با ذکر منبعی که تشابه دارد به ایشان تقدیم شد تا فرصت این را داشته باشد که

 اقدام به پارافریز کردن جملات مربوطه نمایند تا از حالت سرقت ادبی خارج شود، دوباره به ما مقاله خود را بعد از اصلاح ارسال نمود، ما دوباره با سایت مذکور مورد بررسی قرار داده و درصد سرقت ادبی ناچیز

 شده بود و سپس به ایشان گزارش تقدیم شد. ایشان به یک ژورنال دیگر مقاله را ارسال نموده اند که به مرحله داوری رفته و سپس چاپ شد.

متاسفانه چیزی که اکنون در جامعه ما رواج پیدا کرده به دلیل ضعف زبان دانشجویان از مقالات قبلا منتشر شده و صفحات وب بخصوص در قسمت مقدمه  استفاده می کنند. آگاهی  ندارند که در حال حاضر سر

دبیران کلیه ژورنالهای معتبر از این سرویس استفاده می کنند و به راحتی متوجه میزان تشابه خواهند شد و بخاطر قانون کپی رایت مقاله را ریجکت می کنند. پس ضروری است پژوهشگران، آگاهی لازم جهت

اجتناب از آن را داشته باشند. پژوهشگران با کمک این سرویس  که ایران آیتنتیکیت ارئه می دهد می توانند مقاله خود را قبل از ارسال به ژورنالها بررسی کرده و گزارش درصد دقیق سرقت ادبی و مشابهت

موجود در مقاله خود را با ارایه مستندات کامل از منبعی که کپی برداری صورت گرفته است، مشاهده کنند و سپس آن را اصلاح کنند.