لیگاندهای پلساز

[av_one_full first] [av_heading heading=’لیگاندهای پلساز’ tag=’h3′ color=” custom_font=” style=” size=” subheading_active=” subheading_size=’15’ padding=’10’][/av_heading] [/av_one_full][av_textblock ]

عامل اصلی برای تهیه پلیمرهای کئوردیناسیونی و کمپلکسهای چند هسته ای، بکارگیری لیگاندهای پلساز می باشد. لیگاندهای پلساز دارای تنوع زیادی هستند. در زیر تعدادی از لیگاندهای پلساز معدنی رایج آورده شده است:

 OH^– ,S^{2- ,}SH ^–,NH₂ ,NH^– ,N^{3 –},Halids, Pseudohalids(N₃,NCO,NCS,NCSe)

لیگاندهای شبه هالید به عنوان لیگاندهای پلساز بسیار مهم و پرکاربرد در شیمی کئوردیناسیون می باشند. آنها مانند سایر لیگاندهای پلساز، تنوع ساختاری غنی از کمپلکسهای چندهسته ای با خواص مغناطیسی جالب ایجاد می کنند . لیگاندهای شبه هالید به خاطر تنوع پذیری ساختاری در محدوده ای از تک دندانه انتهایی تا پلساز بودن، می توانند مسیرهای تبادلی بسیار جالبی را ایجاد کنند . همچنین لیگاندهای پلساز شبه هالید در طراحی و سنتز مگنتهای با پایه مولکول نقش مهمی را ایفا می کنند . لیگاندآزید میتواند با شیوه های کئوردیناسیون متفاوت به یونهای فلزی متصل شود و تنوع ساختاری و خواص مغناطیسی متفاوتی را ایجاد کند.

تعویض لیگاندهای همراه ممکن است به طور گسترده ای بر روی ساختار و خواص مغناطیسی کمپلکسهای آزید– فلز اثر بگذارد. به عنوان مثال،  با بکارگیری لیگاند بای پیریدیل کربوکسیلات به عنوان لیگاند همراه، کمپلکسهای چند بعدی حاصل می شود، در حالی که با لیگاند همراه آلکیل کربوکسیلات، غالبا کمپلکسهایی با ابعاد ساده ایجاد می شود. همچنین اندازه استخلاف های لیگاندهای همراه بطور وسیعی، ساختار و خواص مغناطیس چنین کمپلکسهایی را تحت تاثیر قرار می دهد.

[/av_textblock]